Η τεχνική της ταξικής συναίνεσης:

κριτικές παρατηρήσεις για τον Τεχνίτη του Richard Sennett

Abstract

Οι δύο κεντρικοί άξονες της θεωρητικής παρέμβασης του Sennett, όπως αυτή αποτυπώνεται στον Τεχνίτη, είναι, αφενός, η ανάδειξη της φθοροποιού επενέργειας των μετασχηματισμών που επιφέρουν η ελαστικοποίηση της εργασίας, η φθορά της αίσθησης του προορισμού που διείπε ιστορικά τα υποκείμενα [Sennett 2011, 218] και οι αυξημένες απαιτήσεις για ευέλικτους εργαζομένους –οι οποίοι, ως εκ τούτου, έχουν πλέον απολέσει την δυνατότητα να καλλιεργούν αποτελεσματικά τις δεξιότητές τους– εντός του συγκειμένου που ο ίδιος προσδιορίζει με τον όρο νέος καπιταλισμός  και, αφετέρου, ο προβληματισμός για τις πιθανές συνέπειες της παραγωγής νέων τεχνολογιών –με εμβληματικότερο παράδειγμα την ανάπτυξη της ατομικής βόμβας στο Los Alamos των ΗΠΑ κατά την διάρκεια του Β΄ ΠΠ–, οι οποίες συμπυκνώνονται συμβολικά στην μυθολογική μορφή της Πανδώρας.